Al onze herinneringen zijn ook in ons lichaam aanwezig. Het lichaam kent jou als geen ander en weet wat goed en wat minder goed is voor jou. Het lichaam is als het ware een reisgenoot door dik en dun. Het zal steeds liefdevol aanwijzingen geven waar het evenwicht verstoord is, zodat je je daarvan bewust kunt worden en de balans kunt herstellen.
Ons lichaam zit vol met reservoirtjes van opgeslagen herinneringen, niet-geuite emoties, etc. Die kunnen langzamerhand signaaltjes gaan geven. Het contact met onze essentie, ons wezenlijke zelf, is een beetje ondergesneeuwd.
Als kind krijg je doorgaans nauwelijks voorgeleefd hoe je moet luisteren naar de signalen van je lichaam, zodat je dat vermogen om te luisteren ook niet ontwikkeld hebt. In plaats van op te merken wat je lichaam je vertelt, heb je geleerd dat het handiger is om je aan je omgeving aan te passen. Zo leren we van kleins af aan om voorrang te geven aan aangeleerde patronen en manieren om te overleven. Dit gebeurde omdat we steeds op de vingers werden getikt als we iets anders deden. De vraag hoe anderen op ons zouden reageren, werd van groot belang. Onze spontane reacties die afkomstig waren van het (instinctieve) fysieke voelen en innerlijk weten leerden we te onderdrukken.
Hierbij een voorbeeld dat onschuldig lijkt, maar toch, naar ik uit ervaring weet, verstrekkende gevolgen kan hebben.
Helen is acht jaar en gaat met haar ouders op vakantie. Mamma verteld dat ze naar Noorwegen gaan in een huisje, dat het eten daar lekker is, dat het daar zo mooi is, kortom het zal een heerlijke vakantie worden. In werkelijkheid vond Helen er helemaal niks aan, het eten was helemaal niet lekker en ze voelde zich eenzaam. Er was niemand om mee te spelen en het was ontzettend saai.
Toen ze weer thuis kwamen vertelde mamma en pappa hoe heerlijk de vakantie was. Eenmaal terug op school vertelt Helen ook hoe fijn de vakantie was. Ze blijft dit overal herhalen totdat ze het uiteindelijk zelf gaat geloven.
Helen heeft haar gedrag aangepast, want als ze tegen haar moeder zou zeggen: “Ik vond er niks aan”, dan zou ze een ondankbaar nest zijn en dan had ze de poppen aan het dansen. Op school hebben ze er ook geen boodschap aan als je zegt, dat je er niks aan vond. Wat moeten ze daar immers mee? Dus begrijpelijk allemaal.
Een klein voorbeeld, maar in de praktijk kan zich dit uitbreiden als een olievlek, waardoor Helen zich overal gaat aanpassen. Je bent weggeraakt van je eigen lieve essentie, je eigen wezenlijke kern. En dan weet je soms niet meer wat echt is en wat niet. Er zijn veel mensen die zelfs niet meer in contact staan met hun voelen. Voelen is voor hen heel moeilijk.
Dit komt onder andere doordat er onbewust in het lichaam herinneringen opgeslagen zijn die niet meer gekend of begrepen zijn. Ontkende emoties, niet-geuite emoties en gevoelens hebben geleid tot blokkades in de energie.
De gevolgen van blokkades zijn bijvoorbeeld: spierpijn, rugklachten, problemen met de maag of problemen met de lever. In eerste instantie lijken de klachten te wijzen op iets puur lichamelijks. Maar in wezen zijn dergelijke klachten altijd gebaseerd op blokkades die eerder zijn ontstaan door pijnlijke belevenissen, door emotioneel ontkende gevoelens of door mentaal onbegrepen ervaringen. Deze blokkades zijn vast gaan zitten in het lichaam.
Om de pijn niet te hoeven voelen, haalden we onze aandacht uit het gebied van de pijn en stopten we met ademen in dat deel van ons lichaam. Daardoor verdween de pijn langzaam uit ons bewustzijn. In mijn praktijk kunnen we hieraan werken met Vingerreflexologie, Celzouttherapie of Jin Shin Jyutsu. https://www.reset-emotions.nl/
